نکاتی درباره ی تالاسمی
سرشیر: تالاسمی نام گروهی از اختلالات خونی است که موجب می شود پیکر شخص مبتلا به آن نتواند هموگلوبین (پروتئین حاوی آهن که اکسیژن را در خون حمل می کند) به اندازه کافی تولید نماید و در نتیجه، پایین بودن سطح هموگلوبین به عوارضی چون کم خونی، خستگی و تنگی نفس در بیماران منجر می شود.
به گزارش سرشیر به نقل از ایندیپندنت، عوارض دیگر این بیماری امکان دارد شامل ضعف، کندی رشد و هم بروز تغییراتی در استخوان های صورت باشد که از انبساط بیش از اندازه مغزاستخوان ناشی می شود و ظاهر را تغییر می دهد.
همینطور امکان دارد پوست چهره و بدن رنگ پریده یا زرد و ادرار تیره شود. افزون بر این، افراد مبتلا به تالاسمی امکان دارد بیشتر در معرض خطر بیماری های عفونی باشند.
تالاسمی زمانی ایجاد می شود که فرد جهش های ژنی خاصی را به ارث ببرد.
در عین حال ازدواج های فامیلی (اقوام نزدیک) اغلب سبب افزایش احتمال مبتلا شدن به تالاسمی می شود چونکه احتمال بیشتری وجود دارد که همسران، دارای ژن های مشابه باشند. چنین ازدواج هایی، احتمال بچه دار شدن دو ناقل با یکدیگر را زیاد می کند.
همینطور تحقیقات نشان می دهد که تالاسمی در بین شهروندان خاورمیانه، آفریقا، مدیترانه و جنوب، جنوب شرق یا شرق آسیا شایع تر است.
در بررسی سال ۲۰۲۰ که در «مجله بیماری های نادر اورفنت» (Orphanet Journal of Rare Diseases) به چاپ رسید، تالاسمی از شایع ترین ناهنجاری های ژنتیکی توصیف شد که تعداد ناقلان آن در سطح جهان بین یک تا پنج درصد ارزیابی شده است.
به قول سازمان خدمات ملی سلامت انگلیس، افراد مبتلا به تالاسمی «ماژور بتا» که شدیدترین شکل این بیماری است، امکان دارد به تزریق ماهیانه خون نیاز داشته باشند و بیمارانی که به انواع خفیف تر این بیماری دچارند، امکان دارد نیاز کمتری به تزریق خون داشته باشند.
از طرفی خودِ این بیماری و هم انتقال خون، امکان دارد به تجمع بیش از اندازه آهن در خون فرد منجر شود که گاهی به قلب، ریه ها و سیستم غدد درون ریز در سرتاسر بدن صدمه می رساند.
برای مبارزه با این موضوع، بیماران امکان دارد به درمان «کیلاسیون» (chelation) نیاز داشته باشند. کیلاسیون یک درمان مبتنی بر بیولوژیک است که در آن از یک دارو برای چسباندن و حذف مقدار اضافی یا سمی فرضی یک فلز یا ماده معدنی (مانند سرب، مس، آهن، کلسیم) از جریان خون استفاده می شود.
به قول متخصصان دانشگاه نظام بهداشتی پنسیلوانیا در ایالات متحده، هرچند انواع خفیف تر تالاسمی امکان دارد امید به زندگی را کم نکند اما افراد مبتلا به تالاسمی ماژور بتا اغلب در دهه ۲۰ زندگی خود می میرند چونکه تجمع آهن در خون سبب نارسایی قلبی می شود.
در سالهای اخیر متخصصان در کوشش برای ساخت داروهای جدیدتر برای کنترل هرچه بهتر و کم خطرتر این بیماری هستند.
منبع: kaymak.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب