در یك پژوهش دانشگاهی بررسی شد
چالش های ستاندن رضایت پزشكی از كودكان
سرشیر: ستاندن رضایت هنگام انجام اعمال خاص پزشكی روی بیماران، یكی از مهم ترین مسائل مطرح در اخلاق پزشكی است و وقتی كه بیمار، در سنین كودكی باشد، اغلب وضعی پیچیده پیدا می كند. محققین كشور روند ستاندن چنین رضایت هایی از كودكان بستری در بیمارستان ها را مورد پژوهش قرار داده و برای بهبود آن سفارش هایی داشته اند.
به گزارش سرشیر به نقل از ایسنا، امروزه، پیشرفت های تكنولوژی و علمی، بیشتر حوزه های ارتباطی انسان را گرفتار تحول كرده است. یكی از نمونه های بارز این تغییرات، متحول شدن نحوه ارتباط و تعامل بین پزشك و بیماران است. یكی از مهم ترین مباحثی كه برمبنای تعاریف جدید حقوق بیمار، ایجاد شده، اصل رضایت آگاهانه است كه در آن شخص دارای صلاحیت تصمیم گیری، آزادانه و با آگاهی كامل از ماهیت، هدف و نتایج یك روش درمان یا پژوهش، مشاركت یا عدم مشاركت خودرا در آن اعلام می كند.
بگفته متخصصان امر، معمولاً درباره اقدامات پزشكی، كودكان، فاقد صلاحیت در تصمیمات درمانی شمرده می شوند و قانون، پزشكان را موظف به انجام اقدامات درمانی با اذن ولی آنها كرده است. اما درهرصورت یكی از وظایف پزشكان در مواجهه با كودكان بیمار، بررسی توانمندی یا ناتوانی كودك برای مشاركت در پروسه رضایت آگاهانه است؛ اگر این قابلیت ها در كودك وجود داشته باشد، می توان به او، بعنوان تصمیم گیرنده، نقشی در امر درمانی اختصاص داد كه توانایی های درونش را به چالش بكشد؛ اما اگر این قابلیت در او وجود نداشته باشد، باید برای ارتقای آن به كودك كمك گردد.
اهمیت بالای این موضوع، سبب شده است كه پژوهشگرانی از دانشگاه علوم پزشكی شیراز درباب آن مطالعه ای را انجام دهند. در این مطالعه، عوامل اثرگذار بر ستاندن رضایت آگاهانه در گروه كودكان مورد بررسی علمی قرار گرفته است.
این مطالعه، به صورت یك پژوهش كیفی و با روش تحلیل محتوا در بخش های كودكان بیمارستان نمازی شیراز انجام شده است و برای انجام آن، بیمارانی متفاوت ازنظر نوع بیماری، جنسیت و بخش محل بستری، برگزیده شدند. داده های مورد نیاز برای این مطالعه، بوسیله مصاحبه های نیمه ساختاریافته، چهره به چهره و عمیق انجام شد.
نتایج مصاحبه ها و تحلیل های انجام شده در این تحقیق نشان داده است كه فرهنگ ستاندن رضایت آگاهانه در محیط های درمانی با اشكالاتی روبه روست. بر این اساس والدین و كادر درمان نیز، كودكان را درك می كنند. آنان از درك اندك كودكان اطلاع دارند و می كوشند با مهربانی و خوش رویی با آنها رفتار كنند و در سخنانی امیدبخش، به زود خوب شدن آنها اشاره كنند.
در این رابطه، صدیقه ابراهیمی، پژوهشگر و دانشیار گروه اخلاق پزشكی و فلسفه سلامت دانشگاه علوم پزشكی شیراز و همكارش در این تحقیق می گویند: «مهم ترین خواسته كودكان زود خوب شدن است و حتی والدین و كادر درمان هم در صحبت هایشان با كودك به این مسئله اشاره می كنند. كودك تمایل دارد در بیشتر كارها به والدین خود اعتماد كند. كودكی كه می گوید مامانم حواسش بهم هست، درواقع، وظیفه محافظت از خودرا به والدین واگذار می كند. ازاین جهت، اغلب كودكان وظیفه ستاندن رضایت را هم به والدینشان واگذار می كنند».
به بیان این پژوهشگران كه یافته های خودرا در مجله «اخلاق و تاریخ پزشكی» وابسته به دانشگاه علوم پزشكی تهران به چاپ رسانده اند: «بر اساس نتایج پژوهش ما، كودكان در كسب اطلاعات و توضیحات هم تمایل دارند به والدین شان اعتماد كنند و بیشتر آنها اجازه می دهند كه والدین درباره وضعیت بیماری شان سؤالاتی از كادر درمان بپرسند و بعداً برایشان توضیح دهند».
ابراهیمی و همكارش معتقد هستند برمبنای یافته های این مطالعه و بررسی پژوهش های گذشته، در وضعیت كنونی، می توان پیشنهادهایی را برای بهبود پروسه ستاندن رضایت آگاهانه در محیط های درمانی بیان كرد كه از آن جمله می توان به: ایجاد تغییر در محتوای آموزش پزشكی، بهسازی محیط درمانی و فرهنگ سازی اشاره نمود.
یافته های این پژوهش و پیشنهادهای ارائه شده برمبنای آن می توانند در بهبود وضعیت ستاندن رضایت انجام اعمال پزشكی از كودكان به شكلی آگاهانه، مؤثر واقع شوند.
منبع: سرشیر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب